بدى را از سینه جز خود بر کن با کندن آن از سینه خویشتن . [نهج البلاغه]
دستهایم برایت شعر می نویسد اما تو هرگز نخواهی خواند آتش عشق در چشمانم غوطه ور می زند ولی تو هرگز نخواهی دید نه تو هرگز مرا نخواهی فهمید و من با این همه اندوه از کنارت خواهم گذشت و باز تو درک نخواهی کرد.
ورود به بخش مدیریت
